Bir İlhan İrem şarkısıyım ben
Anlasana
Kısık, ince, mağrur dizelerim
Ne de olsa çoğu zaman 
Seni anlatıyorum
Bazen bir İspanyol meyhanesinde
Bazen bir tahta masada
Bazen bir savaşın ortasında
Her hikayeme gelip yüzüme dokunup
Her sonda terk ediyorsun beni
Ve ben seni yine anlatamıyorum
Ne garip değil mi
Defter ve kalem arasında bile
Tutamıyorum seni
Pamuk şekerlerden bulutlar yapıyorum
Tüm balkonlardan begonviller sarkıtıyorum
Konuşan balıklar
Koşturan kediler
Yeni bir dünya inşa ediyorum da
Tutamıyorum işte seni
Ellerini tutamadığım gibi
Ne üzücü değil mi
Yaram da sensin bandımda
Kahırda sensin lütufta
Atilla abim haklıymış
Ayrılıklarda sevdaya dahilmiş
Ama olur da bir gün
Yitip de giderse ellerim kalemimden
Korkma sakın
Ve üzülme
Bir martı olarak geleceğim
Beyaz 
Bembeyaz bir martı
Fiyakalı şarkılar bırakacağım
Tek pencereli evlere
Ben geldim ey gökyüzü
Hoş buldum merdivenlerimin tekir kedileri
Kanatlarımda çiçekler
Laleler, zambaklar, papatyalar
Ne güzel değil mi
Her verilen hayatta sana gelip
Yine de tutamayacağım seni