Her bir denize nöbetçi martılar bıraksınlar
Geceden gündüze haber getirsinler senden
Saçlarından mesela, tek tek tüm tellerinden
Gün batımına denk gelsin ismin
Uçuştursunlar gözlerimden
Fısır fısır fısıldasınlar kulaklarıma
Kahkahalarında seni biriktirsinler
Bir tüy sarkıtsınlar pencerene
Çizilsin çehren
Kaleme alınsın en sevdiğim ince zarif ellerin
Vardiya değişimlerine denk gelsin dudakların
Öpüp de sussam seni
Tutulsun bu ay
Bu gök
Bu deniz
Sarıp da uyusam seni
Bir kaç dize göndersem gagalarında
Islak ıslak anlatsalar seni
Her bir metrekareme seni bıraksınlar
Kirpiklerin değse gözlerime
Utansa yanaklarım
Dursa zaman
Dursa dünya
Dursun bu tüm canlılar
Yıllarca içime çeksem seni
Her bir denize nöbetçi martılar bıraksınlar
Ucundan bucağına bahsetseler benden
Dizelerimde duyulan sesimden mesela
Siyah sayfalarıma düşen beyaza çalmış saç tellerimden
Denize nazır duran bankta ki sağ yerimden
Birazda kalemi titreten ellerimden...