Uzaylılar geldi biraz önce ziyarete. Az oturduk balkonun köşe bucağında… Dedim ki onlara abiler buralar karışık. Ülke yangın yeri… Dediler ki “bıdı hıdı”, durdum öyle devamı da gelmedi cümlesinin, zaten anlamadım. Durmadım devam ettim, dedim ki; Kalmadı öyle eski sevgiler filan, herkesin gözü ekranlarda… Sağımda ki omuzuma dokundu dedi ki “hadu hüdü”… Baktım öyle melül melül koca gözlerine… Yine anlamadım… Devam ettim çayımdan bir yudum alıp, bakın dedim gelmeniz lazım artık, ağaç filan dikmeliyiz güçlerimizi birleştirmeliyiz. Öylece elimde ki ince belli çay bardağına bakakaldı. Dedim dayı sana diyorum, dedi ki “Tap Şın”… Bende anlamsızca elimde ki bardağa baktım istemsizce, çok yaşa dedim yine devam ettim. Derdimi anlatmalıyım… Yahu dedim bi sigaramız vardı bi kulağımızın arkası, sözümü meclisten dışarı çıkararak ağız dolusu küfür ettim. Tepki beklediğimi anlayıp birbirlerine baktılar dediler ki “kata huri naki”… Üç kelimeden bir cümle mi kurdular diye bu sefer de ben düşündüm. Dedim ki, ya bırakın size hava güzel uzayda takıl dur, hunharca beton yığınınız yok, trafik yok uç gitsin, mesafe nedir bilmezsiniz bile, anca hada hüdü, dimi lan uzun dedim gaza gelip… Anlamadı… Anlamadılar. Koluma girdiler sağ olsunlar… Gidiyoruz şimdi. Kalın sağlıcakla….